Wspomnienia marynarza z rejsu do Dżakarty na drobnicowcu „Duwet” zbudowanym w stoczni gdańskiej dla armatora indonezyjskiego, które autor napisał na podstawie notatek sporządzonych podczas tego rejsu, tj. w 1960 r. Bez tamtych zapisów sprzed kilkudziesięciu lat nie byłoby możliwe wydanie tej książki, pokazującej autentyzm ciężkiej pracy na statku, wysiłku, ale też zachwytu nad egzotyką, z którą autor stykał się podczas podróży.

Mimo że okres Wolnego Miasta trwał bardzo krótko, do dziś jest żywą legendą również poza granicami Gdańska. Było to miejsce wyjątkowe, lecz na co dzień toczyło się tutaj przeciętne życie: kwitły i upadały biznesy, rozwijała się turystyka, ludzie szukali rozrywki w sportach czy zabawie. Emocje wzbudzało powstanie nowych obiektów, takich jak stacja radiowa, lotnisko i pierwsze centra handlowe, oraz niezwykłe wydarzenia: przelot „Grafa Zeppelina” czy Światowy Kongres Esperantystów.

Ta książka to obraz codzienności i niecodzienności Wolnego Miasta – miejsca na granicy języków, narodów i epok.

Książka jest debiutem literackim autora. Znalazły się w niej znane historie i legendy Trójmiasta, takie jak opowieść o UFO w basenie portowym w Gdyni, historia o grobie tzw. „Jasia Pierdółka” czy opowieść o piwie w kranach domów położonych w pobliżu browaru gdańskiego. Opowieści zawarte w tym tomie przedstawiają bogactwo życia codziennego, mentalność mieszkańców, a przede wszystkim, żywą, nową kulturę Trójmiasta, powstającą od zakończenia drugiej wojny światowej aż do dziś.

Maria, dilerfrau, miota się między pragnieniem miłości i bliskości a związkiem z lekceważącym ją dilerem.

Allan, były narkoman naznaczony tragicznym wypadkiem, z którego ledwo uszedł z życiem, próbuje zacząć nowe życie z dala od dragów.

Thomas-Diazepol radzi sobie z rzeczywistością tylko dzięki byciu na permanentnym haju.

Oraz ich rodzice, nauczyciele, wrogowie i przyjaciele, których drogi nieustannie przecinają się na ulicach Aalborga.

Powieść "Nordkraft" to portret ludzi z pokolenia dorastającego na początku lat dziewięćdziesiątych. W poszukiwaniu sposobu na życie trafili w ślepy zaułek.

Nie wszyscy wyszli na prostą.

„Na początku wszystko było proste jak drut” – zaczyna swoją opowieść Asger.

Potem sprawy zaczęły się komplikować: utrata pracy, rozstanie z dziewczyną, długi, alkohol. W akcie desperacji Asger odpowiada na ogłoszenie o poszukiwaniu asystenta osoby niepełnosprawnej. Tak poznaje młodego, ale znudzonego życiem i zgorzkniałego Waldemara. Mężczyzna porusza się na wózku inwalidzkim, mieszka na kopenhaskim blokowisku, pali skręty i cały dzień ogląda telewizję. Asger jest jedyną osobą, która potrafi znaleźć z Waldemarem wspólny język, bo sam też nie ma już nic do stracenia.

Ich znajomość okaże się tym, na co obydwaj czekali całe swoje życie.

Powieść Śmierć jeździ audi zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2013 roku.

„Na początku wszystko było proste jak drut” – zaczyna swoją opowieść Asger.

Potem sprawy zaczęły się komplikować: utrata pracy, rozstanie z dziewczyną, długi, alkohol. W akcie desperacji Asger odpowiada na ogłoszenie o poszukiwaniu asystenta osoby niepełnosprawnej. Tak poznaje młodego, ale znudzonego życiem i zgorzkniałego Waldemara. Mężczyzna porusza się na wózku inwalidzkim, mieszka na kopenhaskim blokowisku, pali skręty i cały dzień ogląda telewizję. Asger jest jedyną osobą, która potrafi znaleźć z Waldemarem wspólny język, bo sam też nie ma już nic do stracenia.

Ich znajomość okaże się tym, na co obydwaj czekali całe swoje życie.

Powieść Śmierć jeździ audi zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2013 roku.

Początek lat dziewięćdziesiątych - nie ma już cinkciarzy i nielegalnych walut, a "Albatros" dawno temu zamienił się w sklep spożywczy. Nastały czasy, w których można stracić wszystko lub zyskać jak nigdy wcześniej.

Jolka, córka Zośki, ma urodę i bogatego chłopaka, który wie, jak zarobić jeszcze więcej. Jednak duże pieniądze to też duże ryzyko - przekonają się o tym wszyscy bohaterowie ostatniego tomu trylogii.

Mewia trylogia:

tom I Mewy

tom II Skrawek nieba

tom III Jolka, córka mewy

Zośka po ucieczce z domu trafia do Gdańska. Tutaj szybko wpada w towarzystwo "mewek", czyli portowych prostytutek. Nocne życie w knajpie "Albatros" staje się jej źródłem utrzymania: uczy się tzw. skubania i rozpoznawania tych marynarzy, których towarzystwo przynosi największe zyski. Czy młoda, naiwna dziewczyna poradzi sobie w świecie, w którym trudno o przyjaciół, a jeszcze trudniej o miłość?

Zaskakująco współczesna powieść i zarazem portret silnej kobiety, która nie przestaje walczyć o swoją przyszłość.

Mewia trylogia:

• tom I Mewy
• tom II Skrawek nieba
• tom III Jolka, córka mewy

Kostek wychodzi z więzienia i dostaje szansę na rozpoczęcie życia z dala od przestępczego półświatka. Jednak zarówno dawni koledzy, jak i wrogowie nie pozwalają tak łatwo o sobie zapomnieć. Czy Kostek potrafi im się sprzeciwić? Czy wykorzysta swoją szansę? I czy odnajdzie Zośkę, z którą utracił kontakt po feralnym aresztowaniu?

W drugim tomie trylogii świat gdańskich cinkciarzy i przestępców został przedstawiony z perspektywy młodego chłopaka, którego życiową drogę naznaczyła samotność.

Mewia trylogia:

• tom I Mewy
• tom II Skrawek nieba
• tom III Jolka, córka mewy

Surowe życie na duńskiej wsi w latach II wojny światowej oczami dorastającej dziewczyny.

Marie pochodzi z rodziny, w której rytm życia wyznaczają morze i boskie przykazania. Jako dziewczynka uczona jest obowiązków domowych i bezwzględnego posłuszeństwa. Utwierdzana jest w przekonaniu o braku własnej wartości, należy najpierw do ojca, potem do męża. W takim postrzeganiu kobiet wyrastają też chłopcy. To jedyny znany im model rodziny, związku. Gdy wreszcie wojna się kończy, Dania realizuje swoją wersję „amerykańskiego snu”. Marie wyjeżdża do Kopenhagi, gdzie popada w kolejną pułapkę toksycznej relacji…

Czy miłość można zamknąć w matematycznym wzorze? Czy każdy związek dwojga ludzi jest wyjątkowy? A może losy zakochanych powtarzają się zawsze jak refren w muzyce? Czy miłość jest darem, czy chorobą, z której trzeba się wyleczyć?

Wybitnie uzdolniona muzycznie i matematycznie studentka oraz starszy, żonaty wykładowca zakochują się w sobie. Rakel lepiej porusza się w świecie liczb i nut niż wśród ludzi. Niespodziewanie dla samej siebie całkowicie zatraca się w zakazanym uczuciu. Losy dziewczyny stają się podobne do losów innej utalentowanej matematyczki, żyjącej sto lat wcześniej Sofii Kowalewskiej. Na nowo opowiedziana stara jak świat historia romansu, który nie może skończyć się szczęśliwie.

Czy miłość można zamknąć w matematycznym wzorze? Czy każdy związek dwojga ludzi jest wyjątkowy? A może losy zakochanych powtarzają się zawsze jak refren w muzyce? Czy miłość jest darem, czy chorobą, z której trzeba się wyleczyć?

Powieść, w której bohaterami są wybitnie uzdolniona muzycznie i matematycznie studentka oraz starszy, żonaty wykładowca. Rakel lepiej porusza się w świecie liczb i nut niż wśród ludzi. Niespodziewanie dla samej siebie całkowicie zatraca się w zakazanym uczuciu. Losy dziewczyny stają się podobne do losów innej utalentowanej matematyczki, żyjącej sto lat wcześniej Sofii Kowalewskiej. Opowiedziana na nowo stara jak świat historia romansu, który nie może skończyć się szczęśliwie.

Gdzie w Gdańsku był Dom Bociana? Jakie kolory mają witraże w oknach na Mariackiej? Jak szuka się zaginionych studni z czasów napoleońskich? Czy w Gdańsku uprawiano kawę? Którymi uliczkami chadzał Stanisław Fiszer, ulubiony adiutant Kościuszki, realizując swoje szpiegowskie misje?

Andrzej Januszajtis zaprasza nas na spacer po Gdańsku. To będzie podróż przez wieki: zajrzymy do pracowni Heweliusza, "popatrzymy" przez lunety Biskupiej Górki, zrobimy zakupy w średniowiecznym Gdańsku, spojrzymy na projekty budowy dworca i posłuchamy bicia zegara w Gimnazjum Akademickim. Nie zabraknie też wspomnienia o Prezydencie Pawle Adamowiczu.

Nikt nie pisze o Gdańsku tak jak Andrzej Januszajtis, który z losów jednego zakątka, domu, placu potrafi wysnuć fascynującą opowieść o miejscu i ludziach. Ta książka to hołd oddany ulicom Gdańska - niemym świadkom historii miasta.

Jak to jest zapuszczać włosy, które nigdy nie rosną tak szybko, jak by się chciało?

Co to znaczy, że ma się jedyną w mieście koszulkę Obituary, cudem zdobytą w lumpeksie?

Jak bardzo boli fanga w nos od łysego prześladowcy?

Co się robi, gdy walkman wciągnie ulubioną kasetę?

I czego się nie robi, by pójść na koncert ukochanego zespołu black metalowego?

O tym wszystkim opowiada Jānis, który tuż po śmierci Kurta Cobaina zaczyna interesować się grunge’em. Wkrótce potem trafia na miłość swojego nastoletniego życia – metal.

Jełgawa ʼ94 to powieść o fascynacji muzyką, która pozwoliła bohaterowi przetrwać niełatwy czas dorastania.

Powieść zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2014 roku.

Jak to jest zapuszczać włosy, które nigdy nie rosną tak szybko, jak by się chciało?

Co to znaczy, że ma się jedyną w mieście koszulkę Obituary, cudem zdobytą w lumpeksie?

Jak bardzo boli fanga w nos od łysego prześladowcy?

Co się robi, gdy walkman wciągnie ulubioną kasetę?

I czego się nie robi, by pójść na koncert ukochanego zespołu black metalowego?

O tym wszystkim opowiada Jānis, który tuż po śmierci Kurta Cobaina zaczyna interesować się grunge’em. Wkrótce potem trafia na miłość swojego nastoletniego życia – metal.

Jełgawa ʼ94 to powieść o fascynacji muzyką, która pozwoliła bohaterowi przetrwać niełatwy czas dorastania.

Powieść zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2014 roku.

Lata 50. XX wieku. Thulecamp w Reykjaviku – dzielnica baraków, zamieszkiwana przez łobuzów, pijaków i biedotę. Tutaj dzieci zbyt szybko dorastają, rzeczy się zdobywa, a pracę traktuje dorywczo. Na czele wielopokoleniowej rodziny Thomassonów, zamieszkującej Thulecamp, stoi wróżka Karolina, kobieta silna i zdeterminowana. Córka Karoliny, Gogo, wychodzi za mąż za amerykańskiego żołnierza. Thomassonowie liczą, że dzięki temu ich los się poprawi. Okazuje się jednak, że „amerykański sen” może być koszmarem.

Kárason z niebywałą zręcznością opowiada o losach mieszkańców i mieszkanek Thulecampu, a jego bronią w walce z beznadzieją świata jest humor.

Wyspa diabła to w Islandii powieść kultowa. Kupił ją co ósmy mieszkaniec tego kraju.

Laponia Wschodnia to teren, na którym rozciągają się same bagna, mieszkańcy mówią lokalną odmianą fińskiego i dokąd nie ma po co podróżować. To część Finlandii, w której przestają działać telefony i ubezpieczenie na życie. Stąd pochodzi Elina, która co roku przed osiemnastym czerwca musi wyłowić szczupaka ze stawu Oś. Od tego zależy jej życie. Tym razem wszystko idzie nie tak, jak zaplanowała. Czas ucieka, a szczupak wciąż pływa wolno. Do tego Elina podejrzana jest o morderstwo, więc jej tropem podąża policjantka Janatuinen.

Wciągająca jak lapońskie bagno powieść pełna czarów i zabobonów, w której realne miesza się z nadprzyrodzonym, chyłki jeżdżą na tylnym siedzeniu samochodu, wodniki grają z ludźmi w karty, a paskudy wchodzą w człowieka, żeby się najeść.

Leśny świat Leemeta się rozpada: przyjaciele i sąsiedzi wyprowadzają się do wioski, aby tam wieść nowe życie podporządkowane pracy na roli i obrządkom chrześcijańskim. Porzucają swoje chaty, obyczaje i umiejętności skuszeni smakiem chleba oraz wynalazkami przywiezionymi przez rycerzy zza morza. Leemet wierzy, że odnajdzie pogrążonego w wiecznym śnie Północnego Gada - jedyną istotę zdolną przywrócić dawny porządek.

Ponadczasowa powieść z Estonii o walce "starego" z "nowym", niełatwym poszukiwaniu własnej tożsamości i zerwanym przymierzu człowieka z przyrodą.

Filip Springer:

Pod żadnym pozorem nie należy tej powieści traktować jako prozy gatunkowej, choć jest tu wszystko, co być w fantasy powinno. Nie da się też odczytywać jej czysto alegorycznie. W zalewie książek o powrocie do lasu historia Leemeta, ostatniego z tych, którzy mówią językiem węży, stawia czytelnika w dość niewygodnej pozycji. Po tej lekturze wcale się nie wie, czy warto do lasu wracać. Kivirahk rozegrał bowiem swoją opowieść w poprzek podziałów, z którymi tak wygodnie nam się dziś żyje - w palcach i na proch rozpadają się tutaj figury tradycji i nowoczesności, kultury i natury, człowieka i zwierzęcia. Bardzo takich dekonstrukcji dziś potrzebujemy. I takich książek.

Związek Niklasa i Iny się rozpada. Ina przeżywa żałobę po stracie ojca, Niklas zaś po raz pierwszy zastanawia się, co chce robić w życiu. W poszukiwaniu swojej drogi zaczyna pisać powieść oraz ucieka w przygodny seks i używki. Wikła się też w niebezpieczną grę z nacjonalistycznym bojówkarzem. Działania Niklasa wywołują efekt domina, a jego nieumiejętność przewidywania ich konsekwencji doprowadza do tragedii.

Powieść lekarska to portret mężczyzny w średnim wieku, który chcąc zmienić swoje życie, dokonuje samych błędnych wyborów.

Powieść lekarska zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2010 roku.

Związek Niklasa i Iny się rozpada. Ina przeżywa żałobę po stracie ojca, Niklas zaś po raz pierwszy zastanawia się, co chce robić w życiu. W poszukiwaniu swojej drogi zaczyna pisać powieść oraz ucieka w przygodny seks i używki. Wikła się też w niebezpieczną grę z nacjonalistycznym bojówkarzem. Działania Niklasa wywołują efekt domina, a jego nieumiejętność przewidywania ich konsekwencji doprowadza do tragedii.

Powieść lekarska to portret mężczyzny w średnim wieku, który chcąc zmienić swoje życie, dokonuje samych błędnych wyborów.

Powieść lekarska zdobyła Nagrodę Literacką Unii Europejskiej w 2010 roku.